Çepniler, Harşit, yaylalar, horon gibi kavramlar; sevdalık, sıla, hasret vb. duygularla karıldığında çoğu zaman ortaya hem hayli dokunaklı hem de sosyo-kültürel açıdan okunaklı ürünler çıkmaktadır. Bunların en güzellerinden biri akademisyen Tacettin Şimşek’in yazdığı “Yirmidokuzuncu Şehir” başlıklı şiiridir (Şiirler, GU/XVI:48):

 

 

 

 

Sabahattin Kömürcüoğlu ise “Gümüşhane Ağıtı” şiirinde yörenin coğrafî zorluğunun getirdiği yoksunluğu hem bir mahzun ağıt hem de hazin bir ninni gibi dile getirmektedir (Şiirler, KVG/VII:22):

 

 

 

Nurettin Özdemir coğrafyanın nasıl vatan yapıldığını mısralarda kısa fakat öz olarak anlatmaktadır (GŞCİ, KVG/XIII:7): “Vatan Antalya’da bir mavi su / Poshof’ta bir çorak tarla / Gümüşhane’de bir yemyeşil bahçedir..” Halk ozanı Âşık Çepni’nin yazdığı “Çepni Kızı” şiiriyse sevdalık üzerinden Çepni boy yaşantısının tarifi gibidir. Yaylak - kışlak hayatı, giyim - kuşamı, çalışması - yürüyüşü, gündelik hayatın yerel motifleriyle aktarılarak adeta bir kültür havuzu sunulmaktadır (ÇKŞ/www.cepni.net):

 

 

 

 

 

 

İbrahim Yılmaz, “Harşit Vadisi” isimli şiirinde Harşit Havzasının tarihî arka planını ve düşmanla amansız boğuşmasını işlemektedir. ‘Yaman bir türküdür özgürlük’ diye tarif ettiği varlık - yokluk mücadelesini aktarırken Rus’un, Ermeni’nin eline geçmemek için Harşit Çayına kendini atanların hatıralarını da yâd etmektedir (HV/www.antoloji.com):

Mustafa Nihat Malkoç özlemini “Ben senden uzakta nasıl yaşarım / Harşit olur deli dolu taşarım” diyerek dindirdikten sonra “Dağlar birbiri ardınca yaslanır / Kürtün’de silah kınında paslanır” mısralarıyla da Çepnilerin silah merakını dile getirmektedir (GÖ/www.forumdas.net). Zira yörede eskiden evlerdeki atölyelerde her türlü silah takliden imal edilebilmektedir. Bundan hareketle 1991 yılında bu yeteneğin değerlendirilmesi amacıyla Kürtün Silah Sanayı A.Ş. (KÜSSAN) firması kurulmuştur.

Silah ve yiğitlik deyince Giresun yöresinin Köroğlu’su sayılan ve daha madencilik bahsinde yabancı sermayedarlara bir hayli korku veren Micanoğlu Hüseyin Bey’le ilgili meşhur türkünün birkaç kıtasını aktarmakla yetinelim (Yüksel, DKA/www.harsitvadisi.com):

Son olarak Bayburtlu Şair Zihnî’nin (ö.1859) “Müseddes / Hamsi” gazelinde geçen aynı yazılan fakat ayrı anlamlandırılan Hurşitabat sözcüğüyle değinmekte fayda var. Giriş kısmında Harşit’in Hurşit kelimesiyle alâkanlandırıldığını hatta yöreye bazılarının Hurşit-abad ismi verdiklerini beyan etmiştik. Bir beytinde; “ Seri hem gerdeni muhtâca vefk-âsâ hamâildir / Dökülür hamsiye sim ü zeri Hurşîd-âbâdın” diyerekten Harşit yöresinde çıkarılan altın ve gümüş madenlerinin Harşit Nehri vasıtasıyla hamsiye döküldüğü tasvir edilmektedir (Goloğlu, 200:191). Bir başka beytinde ise “Bu şehr içre aceb pek mu’teberdir der-be-der hamsi / Anı ey Zihnî bilmez sâiri Hurşîd-âbâdın” diyerek de Trabzon (Hurşid-abad) yöresi dışındakilerin hamsinin kıymetini pek bilemediklerini betimlemektedir (Age:191). Bu şekilde aynı kelime hem nehir hem de şehir anlamında kullanılarak aynı zamanda edebî bir sanat gerçekleştirilmiştir.

 

 

 

 

 

 

 

---