Yaprağı daldan söktürüp de düşüren Rabbim
Yağmurla ölüden diriyi devşiren Rabbim
Bizim de titreşimimizi depremlere kat
Düşüncelerimizden dev dalgalar yarat
Ufkumuzu daraltan çemberi kaldır
Bizleri kozmik zaferin seyrine daldır
Sen gözetmezsen bizi görmeye göz n’etsin
Allah’ım bu cansızlık artık canımıza yetsin
Ruhumun donmuş motorlarını yak, yandır
Benim bittiğim an harlanmadığım zamandır
Tahliye musluklarım susuzluktan çatladı
Alarm sistemim kan görünce rahatladı
Al al damlamaya durdu yapraklı takvimim
Hani benim yangın söndürücü kavmim
Kerbela’da çeşmeyi kim açık bıraktı?
Ümmetçilik rujları niye yarı yolda aktı?
Yüzdelik hesaplarınızda yeri var mı Irak’ın?
Rüyalarınızda bari doğranmış cesetlere bakın
Bir bedenin parçalarıydı o uzuvlar
Bir zamanlar slogandı böyle bir de hadis var
Ey Allah’ın şaşkın kulları, siz kime kulsunuz?
Zulme yardım ve yataklıktan vallahi mesulsünüz
Beş duyu organının beşi de işkembeye merbut
Magazin oltasını yut, maç sonuçlarından fal tut
Rabbim senin kullarından sana sığınıyorum
Vebali boyunlarına yazmaya utanıyorum
Anlayana sivrisinek saz anlamayana bomba bile az
“Allah’tan korkan Amerika’dan korkmaz! ”